Witam:))
Nazywam się Karolina i w zeszłym roku adoptowałam szczeniaka z Państwa schroniska:) przygarnęłam go w listopadzie, miał około miesiąca. Teraz nosi imię BOBI i jest bardzo wesołym i szczęśliwym pieskiem, jest ukochanym pieskiem mojej mamy, którą sam sobie wybrał jako swoją ukochaną panią. Bobi jest bardzo towarzyski i mądry, miałam wielkie szczęście, że go przygarnęłam, bo teraz nie wyobrażam sobie jak mogłoby być bez Niego;)
pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki za innych podopiecznych Schroniska Kundelek!
|
|
Witam wszystkich
Kilka tygodni temu zabraliśmy z "Kundelka" pieska imieniem Parys. Dzięki stronce schroniska mogliśmy go sobie wcześniej pooglądać i podjąć wspólną decyzję, że chcemy, żeby został członkiem naszej rodziny. Kiedy weszliśmy do recepcji powitała nas masa przecudnych zwierzaków. Przyznam, że zanim udało nam się dojść do klatek na zewnątrz, miałam już upatrzone co najmniej kilka psów i kotów, które poza Parysem bardzo chciałabym zabrać ze sobą. Niestety rodzice byli nieugięci. I do domu wróciliśmy tylko z jedną pociechą ;) Podróż minęła dość spokojnie. Parys bardzo dobrze spisał się podczas całej ponad 1,5 godzinnej jazdy. Pierwsze dni minęły nam wszystkim na wzajemnym poznawaniu się a w międzyczasie na konstruowaniu dla pieska wybiegu z prawdziwego zdarzenia. Podczas pierwszych dni staraliśmy się też przywyknąć do jego niecodziennego imienia. Jednak powiem szczerze nie udało nam się to i Parys został Azorem (tak jak wszystkie poprzednie pieski, które mieliśmy). Może nie jest to zbyt wyrafinowane imię, ale wszyscy już się przyzwyczaili. Nawet Azor zaczął już reagować na swoje nowe imię. Jeśli chodzi o jego zachowanie w stosunku do nowo poznanych osób, to jest tak jak mówił nam Pan ze schroniska. Azor jest bardzo otwarty na nowe znajomości, chętnie podchodzi do ludzi no i oczywiście skacze po nich. Co jest oczywiście wyrazem jego aprobaty. Nie wiedzieć czemu niepewnie czuje się kiedy, ktoś w stanie bardzo nietrzeźwym zbliży się do niego. Taka sytuacja zdarzyła się nam dwa razy podczas spaceru. Wtedy Azor chował się za mnie i szczekał na takiego osobnika. Z początku obawiał się też ludzi, których widział z jakimś przedmiotem przypominającym długi patyk. Wtedy uciekał do budy. Wywnioskowaliśmy, że zapewne musi mieć jakieś przykre doświadczenia związane właśnie z nietrzeźwymi ludźmi i najprawdopodobniej z biciem go przez nich. Ale to tylko nasze domysły wysnute na podstawie jego zachowania. Jeśli chodzi o aklimatyzację Azora w nowym otoczeniu tj. buda, kojec i wybieg. To trzeba przyznać iż w kwestii wyciągania wszystkiego z budy Azor pozostaje niestrudzony. Niestety ani chwili nie utrzyma się w środku jakiekolwiek posłanie. Wydziera wszystko co się da. Miejmy nadzieję, że się kiedyś da przekonać ;) Poza tym wszystko jest w porządku. Spacery przebiegają nawet spokojnie. Chociaż trzeba przyznać, że Azor ma niesamowite pokłady siły co nierzadko przyprawia mnie o zadyszkę :) Na koniec chciałabym jeszcze powiedzieć, że z perspektywy czasu, mogę śmiało stwierdzić, że zabranie Azora do domu było niesamowicie trafioną decyzją, jaką udało się podjąć całej naszej rodzince. W tym miejscu muszę jeszcze powiedzieć, że jak znam siebie to myślę, że w przyszłości postaram się zabrać jeszcze jakąś pociechę z "Kundelka". Jak tylko warunki pozwolą na pewno tak się stanie. Pozdrawiam serdecznie wszystkich pracowników schroniska i obiecuje jeszcze coś skrobnąć w przyszłości.
Magdalena Gajewska z Zarszyna
|
|
Witam!
Nasz Misiek czuje się u nas bardzo dobrze. Szaleje i zaczepia wszystkich na spacerze. To bardzo radosny, miły i sympatyczny pies. Lubi się przytulać i wszystko gryzie;) Wszyscy go KOCHAJĄ! Mam nadzieję,że jest u nas szczęśliwy.W załączniku są zdjęcia naszego Miśka.
Pozdrowienia dla całego schroniska "Kundelek"
Rodzina z Tarnobrzega i Misiek.
|
|
Ora, Orina, Ikar w drodze i w swoim nowym Domu.
|
|
